手机浏览器扫描二维码访问
她回眸在人群中寻到贺悦儿的身影,心中不胜欢喜,总算在这偌大的宴会中找到一个相熟之人了。
&esp;&esp;“舅舅,我先过去了。”
程青玉将嵇颜丢下,自己跑去寻贺悦儿了。
&esp;&esp;她与贺悦儿先进了风凌山庄,二人一边走一边说。
&esp;&esp;“怎么不是世子陪你前来?”
贺悦儿一来就发现了事情好像不对,“宋洵呢?”
&esp;&esp;“不知道。”
程青玉目光落在路边的那一盆盆菊花上,每看见一样珍惜品种她都要好好欣赏一番。
&esp;&esp;“你好像一点都不在乎他的样子。”
&esp;&esp;“我与他本就不熟,如若不是皇上赐婚,我俩本就八竿子打不着。”
程青玉又说道:“更何况,他心悦之人又不是我,一个心不在我身上的男人,我何苦在乎他。”
&esp;&esp;贺悦儿有些替她担心,“好玉儿,你与他刚成亲就这般,你们日后还有很长的路要走,这样也不是长久之计。”
&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;“嫂嫂,是他守着他心爱的女子不归王府,我总不能还求着他回来,我做不到。”
&esp;&esp;贺悦儿头也疼了,嫁了这么个人,可真是难为她了。
&esp;&esp;“原来这位是成王府的世子妃吖,适才误以为世子怀中之人是世子妃,瞧瞧我这眼睛,越发不好使了。”
&esp;&esp;贺悦儿还在为程青玉担心,冷不防听到一句风凉话,也不知是谁在嚼舌根,她没好气的回回去,“既是眼睛不好使就不要出来瞎转悠,碍着别人不说指不定还伤了自己。”
&esp;&esp;程青玉起身回眸一看,是御史府上的千金李昭君,先前与她有些小过节,难怪说话阴阳怪气的。
&esp;&esp;“小姐,人家是世子妃,招惹不得。”
丫鬟忙着帮腔。
&esp;&esp;“不过是个不受宠的闺中怨妇罢了,圣上赐婚又怎样……”
话还没说完,突然听见啪的一声,李昭君惊呼一声,“你竟然打我!”
&esp;&esp;程青玉手掐了腰,气势汹汹,“我敢打你第一次,就敢打你第二次!
我嫁谁是我自己的事,还轮不到李小姐评头品足!”
秦野穿越三国,拥有了一双至尊法眼,能看穿世间一切破绽。于是,开启了横行霸道的征途。秦野看着眼前慈眉善目的老头,心中冷笑,跟吕布一样破绽百出,既然你美人计选了我,那我先破美人,再破计!这是一个埶位至尊,无敌於天下的故事。...
拥有超级阴阳眼,陆章发现自己陷入了桃花劫。校花警花优雅女总裁清纯少女极品女医生美艳少妇各式各样的极品美女接踵而至,香艳无边的生活就此拉开序幕各种唠叨也纷至沓来您是警界特级顾问,是侦案之神,请您敬业一点好么?某霸道警花如是说您是癌症治疗的权威,给全国人民一个面子,救救劳苦功高的GJ领导人吧?某美女高官如是说您是世界首屈一指的大富豪,能不能发发善心做做慈善?某感性记者如是说您是隐藏在夜幕下的最强者,能不能替国家分分忧?最好能横扫欧美所有不听话乱捣蛋的间谍组织和地下势力,因为您有这个实力,国家需要你,你明白么?某局女间谍如是说。...
唐小宛是财迷没错,为钱而死,为钱穿越,为钱而嫁给他。但,她坚信,小宛爱财,取之有道。比如说,这样皇后的心腹托着好些珠宝在唐小宛的眼前晃,道这些都是娘娘赏赐给你的,希望先前的事你不要放在心上。不会不会。她流着哈喇子将东西收下。次日,皇后被罚,心腹跑过来质问她。摸着头上新得的金钗,她笑得理直气壮我是没放在心上啊,我只是将这事放嘴上了。再比如说,这样唐小宛干巴巴地看着某世子,哀求道爷,娶几个小妾吧!瞪了她一眼无聊了还是皮痒了?摇头,为了防止妻妾争宠,不是都得规定一个月每个人伺候几天么?您娶几个回来,我才好把我那几天挂价竞拍啊。情节虚构,请勿模仿...
芒果TV热播逆时针恋爱剧贺先生的恋恋不忘原著小说!秦以悦不明白为什么贺乔宴看到她第一眼就抓她去民政局领证。婚后,更是恨不得寸步不离。秦以悦哭丧着脸,贺乔宴,你看上我什么了。我改还不行吗?不行!餍足的男人笑得分外勾人,眼里闪着跃跃欲试的光芒。秦以悦贺乔宴看着风中凌乱的小女人,将她拥在怀里。做他贺乔宴的女人,必须满足三个条件喜欢被呵护喜欢被疼爱喜欢被无微不至的照顾。这个女人恰好满足了所有要求,就要有只属于他的觉悟!...
重生洪荒,成为截教首徒,肩负中兴截教的重任。奈何神通不及天数,圣人之下,一切皆为蝼蚁,元雷想要中兴截教谈何容易啊。...
上一世被人骗财夺命,庄易一直到死前才知道他不是个废物,他是曾经辉煌过的召唤师家族嫡系,只是一直没有觉醒,也再也没有机会变强。重生回到十六岁,庄易做的第一件事就是拿好祖传的玲珑盒尝试让自己觉醒,并且迈出召唤师最重要的第一步召唤本命兽。只是这个本命兽看起来怎么和大陆第一高手雷修总有千丝万缕的关系?恩,一定是错觉。这是一个召唤兽带着主人变强,主人带着召唤兽寻仇的故事。金手指升级文,1修ampgt↓↓↓作者君会打滚会卖萌会日更,点一下收藏我吧3俺的完结文重生驭灵师,重生未来乐师,重生在猪栏推荐朋友滴耽美文哇,抢亲,朋友的言情文重生巫道成仙入文将于10月24日周四入v,谢谢大家一直以来的支持,群么文者请保持五章以上的距离,谢谢...